‘ഇന്ത്യയിലെ ഹിന്ദുക്കളെപ്പോലെത്തന്നെ മക്കയിലെ അറബികളും വിഗ്രഹാരാധകരായിരുന്നു. കഅ്ബ നിരവധി വിഗ്രഹങ്ങള് പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ട പുരാതന ക്ഷേത്രവുമായിരുന്നു. മുഹമ്മദിന് രാഷ്ട്രീയാധികാരം ലഭിച്ചപ്പോള് ബലപ്രയോഗത്തിലൂടെ വിഗ്രഹങ്ങള് നശിപ്പിക്കുകയാണുണ്ടായത്. ഇതിനെക്കുറിച്ച് എന്തു പറയുന്നു?”
ലോകത്ത് ഒരു മതവും ബഹുദൈവ സങ്കല്പം അംഗീകരിക്കുകയോ വിഗ്രഹാരാധന അനുശാസിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. ഹിന്ദുമതത്തിന്റെ സ്ഥിതിയും ഭിന്നമല്ല. ഹിന്ദുക്കള് ആദ്യകാലത്ത് വിഗ്രഹാരാധകരായിരുന്നില്ല. അത് പിന്നീട് കടന്നുകൂടിയ അത്യാചാരമാണ്. പ്രമുഖരായ വേദപണ്ഡിതന്മാരും ഹൈന്ദവ നവോത്ഥാരകന്മാരും ഇക്കാര്യം അസന്ദിഗ്ധമായി വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ശ്രീ. ദയാനന്ദസരസ്വതിയുടെ ഇതുസംബന്ധമായ വീക്ഷണം കെ. ഗോകുലാനന്ദന് ഇങ്ങനെ വിശദീകരിക്കുന്നു: ‘ഈശ്വരനില്നിന്നും ഭിന്നമായ പദാര്ഥങ്ങളെ പൂജിക്കുന്നതിന്റെ ഫലം ദുഃഖമായിരിക്കും. ഈശ്വരന് പല പേരുകളുണ്ട്. എന്നാല് അവയെല്ലാം ഒരേ ശക്തിയുടെ പര്യായങ്ങളാണ്. ഈശ്വരന് സര്വവ്യാപിയും സ്വയംഭൂവും അനാദിയും അനന്തനുമാണ്. ‘അജ ഏക പാത്'(യജുര് 3453), ‘സപര്യഗായ് ഛ്യശ്രമകായ്മ'(യജുര് 408) എന്നീ യജുര്വേദ വചനങ്ങളില്നിന്നും ഈശ്വരന് ജന്മം കൊള്ളുന്നില്ലെന്ന് വ്യക്തമാണെന്ന് ദയാനന്ദന് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. അതിനാല് അവതാരമെന്ന സങ്കല്പവും അതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിക്കൊണ്ട് വൈഷ്ണവര് പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന അവതാരകഥകളും കെട്ടിച്ചമച്ചവയാണ്. അതിനാല്തന്നെ ഗീത 47ലെ
യദാ യദാ ഹി ധര്മസ്യ
ഗ്ളാനിര്ഭവതി ഭാരത!
അഭ്യുത്ഥാനമധര്മസ്യ
തദാത്മാനം സൃജാമ്യഹം
എന്ന വചനവും സ്വീകാര്യമായതല്ല. എണ്ണമറ്റ ഗുണകര്മ സ്വഭാവങ്ങളോടുകൂടിയ ഈശ്വരന് കംസരാവണാദികളെ കൊല്ലുവാനായി അവതാരമെടുക്കേണ്ടതായ ആവശ്യമില്ല. ഈശ്വരന് നിസ്സാരനായ ഒരു വ്യക്തിയെ കൊല്ലുവാനായി ജനനമരണങ്ങള് സ്വീകരിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവന് വിഡ്ഢി മാത്രമായിരിക്കും. ‘മാതാപിതാക്കള്, ആചാര്യന്, അതിഥി എന്നിവരെ ശുശ്രൂഷിക്കലാണ് ദേവപൂജ അല്ലാതെ ശിലാശകലങ്ങളെ പൂജിക്കലല്ല.’ ‘മഹാഭാരതത്തിലെ 4400 ശ്ളോകങ്ങളാണ് വ്യാസന് രചിച്ചത്. ശിഷ്യന്മാര് 5600 ശ്ളോകങ്ങള് കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു. അങ്ങനെ മൊത്തം പതിനായിരം ശ്ളോകങ്ങളേ യഥാര്ഥ മഹാഭാരതത്തിലുള്ളൂ. മറ്റുള്ളതെല്ലാം പല കാലത്തായി പലരാല് കൂട്ടിച്ചേര്ക്കപ്പെട്ടവയാണ്. ജ്യോത്സ്യന്മാരും മന്ത്രവാദികളും മൂഢന്മാരെ വഞ്ചിക്കുന്നു. അചേതന വസ്തുക്കളാണ് ജ്യോതിര് ഗോളങ്ങള്. അവ കോപിക്കുകയോ ദുഃഖിക്കുകയോ ഇല്ല. ഗ്രഹം, നക്ഷത്രം, ജാതകം, രാശി, മുഹൂര്ത്തം മുതലായവ നോക്കി ഫലം പറയുന്നവര് മുഴുക്കെ വഞ്ചകരാണ്. ഇത്തരക്കാര് ഗണിതത്തെയും ജ്യോതിശ്ശാസ്ത്രത്തെയും മറയാക്കി വഞ്ചനകള് നടത്തുകയാണ്. മാരണം, മോഹനം, ഉച്ചാടനം, വശീകരണം മുതലായ മന്ത്രവാദ കര്മങ്ങളില് വിശ്വസിക്കുന്നവരും വിഡ്ഢികളാണ്… ‘യജുര്വേദം 323 അനുസരിച്ച് പ്രപഞ്ച പ്രതിഭാസത്തിന് ഒരു പ്രതിമയും സൃഷ്ടിക്കാന് സാധ്യമല്ല. വൈദികര് ബിംബാരാധകരായിരുന്നില്ല. ജൈനമതക്കാര് അവരുടെ തീര്ഥങ്കരന്മാരുടെ ബിംബങ്ങള് നിര്മിച്ചു. അതിനെ അനുകരിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഭാരതത്തില് ബിംബാരാധന രൂപമെടുത്തത്. ബിംബാരാധനയിലൂടെ ആഗ്രഹങ്ങള് നേടാമെന്നും ഈശ്വരന് അനുഗ്രഹിക്കുമെന്നും വിശ്വസിക്കുന്നവര് യഥാ സമയം ശരിയായ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് നടത്താതെ സമയം കളയുകയും സമ്പത്ത് നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ക്ഷേത്രങ്ങളിലെ പൂജാരികളും പാണ്ഡകളും ഭക്തന്മാരെ വഞ്ചിച്ച് പണം തട്ടിയെടുക്കുന്നു.
‘അചേതനശിലയെ പൂജിക്കുന്നതിലൂടെ മനസ്സിന്റെ ശക്തി പാഴായിപ്പോകുന്നു. മനസ്സ് ശിലാരൂപമായി സ്വതന്ത്രമായി ചിന്തിക്കാന് കഴിവില്ലാതായിത്തീരുന്നു.”(ഗോകുലാനന്ദന്. കെ. ‘ആധുനിക ഇന്ത്യാ ചരിത്രം’ ജനറല് എഡിറ്റര്: ഡോ. സി. വിശ്വനാഥന് നായര്. യൂനിവേഴ്സിറ്റി ബുക്സ് പബ്ളിക്കേഷന്സ്, കാലിക്കറ്റ്. പുറം 58). മക്കയിലെ അറബികളും ആദ്യകാലത്ത് വിഗ്രഹപൂജകരായിരുന്നില്ല. ജനശൂന്യവും ജലശൂന്യവും ഫലശൂന്യവുമായിരുന്ന അവിടെ മനുഷ്യവാസമാരംഭിച്ചത് ഇബ്റാഹീം നബിയുടെയും കുടുംബത്തിന്റെയും ആഗമനത്തോടെയാണ്. അവര് തികഞ്ഞ ഏകദൈവാരാധകരും ബിംബാരാധനയെ ശക്തമായി എതിര്ത്തവരുമായിരുന്നുവെന്നത് സുസമ്മതവും സുവിദിതവുമാണല്ലോ.
ഇബ്റാഹീം നബിയും മകന് ഇസ്മാഈല് നബിയും ചേര്ന്നാണ് ഇന്നുള്ള വിശുദ്ധ കഅ്ബ നിര്മിച്ചത്. ഏകദൈവാരാധനക്കായാണ് അവരത് പണിതത്. എന്നല്ല; ഏകദൈവാരാധനക്കായി ഭൂമിയില് ആദ്യമായി നിര്മിക്കപ്പെട്ട ഭവനമാണത്. ‘നിസ്സംശയം, മനുഷ്യര്ക്കായി നിര്മിക്കപ്പെട്ട പ്രഥമ ദേവാലയം മക്കയില് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നതു തന്നെയാണ്. അത് അനുഗൃഹീതവും ലോകര്ക്കാകമാനം മാര്ഗദര്ശന കേന്ദ്രവുമായി നിര്മിക്കപ്പെട്ടതുമത്രെ.”(ഖുര്ആന് 3: 96).
വിശുദ്ധ കഅ്ബയില് ആദ്യമായി വിഗ്രഹം പ്രതിഷ്ഠിച്ചത് ഖുസാഅഃ ഗോത്രത്തലവനായ അംറുബ്നു ലുഅയ്യാണ്. മുആബ് പ്രദേശത്തുനിന്ന് കൊണ്ടുവന്ന ഹുബ്ല്! വിഗ്രഹത്തെയാണ് അയാള് സ്ഥാപിച്ചത്. ഇസ്വാഫിന്റെയും നാഇലയുടെയും വിഗ്രഹങ്ങളും കഅ്ബയില് പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇങ്ങനെയാണ് ഏകദൈവാരാധനക്കായി സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ട കഅ്ബ വിഗ്രഹാലയമായി മാറിയത്. നബിതിരുമേനിയുടെ നിയോഗ ഘട്ടത്തില് അവിടെ മുന്നൂറിലേറെ വിഗ്രഹങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. പ്രവാചകത്വ ലബ്ധിക്കുശേഷം മുഹമ്മദ് നബി നീണ്ട പതിമൂന്നു വര്ഷം അവിടെ ജീവിച്ചു. ബഹുദൈവാരാധനക്കെതിരെ തന്റെ ജനതയെ ശക്തമായി ബോധവല്ക്കരിച്ചിരുന്ന പ്രവാചകന് തന്റെ പൂര്വ പിതാവായ ഇബ്റാഹീംനബി ഏകദൈവാരാധനക്കായി നിര്മിച്ച മന്ദിരത്തില് സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന വിഗ്രഹങ്ങളെ ഒന്നും ചെയ്തില്ല. പിന്നീട് അവിടം ഇസ്ലാമികാധിപത്യത്തിലാവുകയും തദ്ദേശീയരെല്ലാം സന്മാര്ഗം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. അതോടെ അവിടെ വിഗ്രഹങ്ങളെ ആരാധിക്കുന്ന ആരുമില്ലാതായി. പ്രവാചകനെതിരെ അണിനിരന്ന് വിഗ്രഹാരാധനയ്ക്കും ഇതര അനാചാരങ്ങള്ക്കുമായി നിലകൊണ്ടിരുന്ന നേതാക്കള്പോലും നബിതിരുമേനിയുടെ ഉറ്റ അനുയായികളായി മാറി. അപ്പോള് മാത്രമാണ് പ്രവാചകന് വിശുദ്ധ കഅ്ബയെ വിഗ്രഹങ്ങള് നീക്കംചെയ്ത് ശുദ്ധീകരിച്ചത്. വിഗ്രഹാരാധനയ്ക്കായി വീറോടെ വാദിക്കുകയും പ്രവാചകനെതിരെ പോര്ക്കളത്തില് പടയോട്ടത്തിന് നേതൃത്വം നല്കുകയും ചെയ്ത അബൂസുഫ്യാനാണ് തന്റെ മനം മാറ്റത്തിനു ശേഷം ‘മനാത’ എന്ന വിഗ്രഹത്തെ തച്ചുടച്ച് കഅ്ബയില്നിന്ന് നീക്കം ചെയ്തത്. നബിതിരുമേനിക്കെതിരെ നിരവധി തവണ ആയുധമണിഞ്ഞ ഖാലിദുബ്നു വലീദാണ് ‘ഉസ്സാ’ വിഗ്രഹത്തെ തൂത്തെറിഞ്ഞത്. അങ്ങനെ മക്കയിലെ വിഗ്രഹാരാധകരായിരുന്നവര് തന്നെയാണ് ആദര്ശമാറ്റത്തെ തുടര്ന്ന് തങ്ങള് ആരാധിച്ചിരുന്ന വിഗ്രഹങ്ങളെ നീക്കം ചെയ്ത് കഅ്ബയെ പൂര്വാവസ്ഥയിലാക്കിയത്. വിഗ്രഹങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോള് വിശുദ്ധ കഅ്ബയുടെ താക്കോല് സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന അതേ ഉസ്മാനുബ്നു ത്വല്ഹ തന്നെയാണ് അവ എടുത്തു മാറ്റിയശേഷവും അതിന്റെ താക്കോല് സൂക്ഷിപ്പുകാരനായതെന്ന കാര്യം പ്രത്യേകം പ്രസ്താവ്യമത്രെ. തങ്ങളുടെ ആരാധ്യവസ്തുക്കള് ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോള് കഅ്ബയുടെ സംരക്ഷണത്തിനു നേതൃത്വം നല്കിയവര് തന്നെ അവയൊക്കെ നശിപ്പിക്കപ്പെട്ട ശേഷവും അതേ സംരക്ഷണം തുടരണമെങ്കില് അതിനിടയില് നടന്ന മനം മാറ്റവും ആദര്ശവിശ്വാസ പരിവര്ത്തനവും എത്ര ശക്തവും അഗാധവുമായിരിക്കുമെന്ന് ആര്ക്കും ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ. ആദര്ശവിപ്ളവത്തിലൂടെ മക്കാനിവാസികളുടെ മനസ്സുകളിലെ വിഗ്രഹങ്ങള് നശിപ്പിച്ച ശേഷം നബിതിരുമേനി അവരെക്കൊണ്ടുതന്നെയാണ് ആരാധകരാരുമില്ലാതായി മാറിയ വിഗ്രഹങ്ങളെ എടുത്തുമാറ്റിയത്.
ഇസ്ലാം ഏകദൈവാരാധന കണിശമായി നിഷ്കര്ഷിക്കുകയും വിഗ്രഹാരാധനയെ ശക്തമായി വിലക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നാല് വിഗ്രഹങ്ങളെയോ മറ്റ് ആരാധ്യ വസ്തുക്കളെയോ ആക്ഷേപിക്കാനോ അവഹേളിക്കാനോ നശിപ്പിക്കാനോ അത് ഒരിക്കലും അനുവദിക്കുന്നില്ല. ‘ജനം അല്ലാഹുവിനെ കൂടാതെ വിളിച്ചു പ്രാര്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നവരെ നിങ്ങള് ആക്ഷേപിക്കരുത്”(ഖുര്ആന് 6:108). വിശ്വാസ, ആരാധനാകാര്യങ്ങളില് ഒരു വിധ സമ്മര്ദവും ബലപ്രയോഗവും അരുതാത്തതാണ്. ഓരോരുത്തര്ക്കും ഇഷ്ടമുള്ള വഴി തെരഞ്ഞെടുക്കാം. സത്യവും അസത്യവും ശരിയും തെറ്റും വേര്തിരിച്ചു കാണിച്ചുകൊടുക്കേണ്ട ബാധ്യത മാത്രമേ വിശ്വാസികള്ക്കുള്ളൂ. ‘പറയുക: ഇത് നിങ്ങളുടെ നാഥനില്നിന്നുള്ള സത്യമാണ്. ഇഷ്ടമുള്ളവര്ക്കിത് സ്വീകരിക്കാം. ഇഷ്ടമുള്ളവര്ക്ക് നിഷേധിക്കാം”(ഖുര്ആന് 18: 29). ‘മതകാര്യത്തില് ഒരുവിധ ബലപ്രയോഗവുമില്ല. സന്മാര്ഗം ദുര്മാര്ഗത്തില് നിന്ന് വേര്തിരിഞ്ഞ് വ്യക്തമായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇനി ആര് ദൈവേതരശക്തികളെ നിഷേധിച്ച് അല്ലാഹുവില് വിശ്വസിക്കുന്നുവോ അവന് ബലിഷ്ഠമായ ഒരവലംബ പാശത്തില് മുറുകെപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. അതൊരിക്കലും അറ്റുപോകുന്നതല്ല. അല്ലാഹു എല്ലാം കേള്ക്കുന്നവനും അറിയുന്നവനുമത്രെ”(2: 256).